Jerzy Lewczynski, polski artysta fotograf

Jerzy LEWCZYNSKI urodził się w Tomaszowie Lubelskim w 1924 roku. Jest jednym z najważniejszych polskich twórców polskiej fotografii. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF) od 1956 roku, związany ze ZPAF w Katowicach od 1975 roku. Członek Polskiego Towarzystwa Fotograficznego – Odddział Gliwicki (GTF). Od 1988 do 1993 był wykładowcą Wyższego Studium Fotografii ZPAF w Warszawie. Zajmuje się także historią fotografii i krytyką oraz publicystyką związaną z fotografią. W 1999 roku opublikował Antologię fotografii polskiej 1839-1989 (Bielsko-Biała, 1999), która jest pierwszą tego typu publikacją w Polsce. Współtworzył nieformalną grupę „Antyfotografia” (1957-1959) wraz ze Zdzisławem Beksińskim i Bronisławem Schlabsem. Na wystawie Pokaz zamknięty znanej również pod nazwą: Antyfotografia pokazał prace, które w swojej tematyce zrywały z estetycznymi kanonami fotografii i nawiązywały do neorealizmu włoskiego, a także odwoływały się do wspomnień z II wojny światowej. Jerzy Lewczyński stworzył teoretyczną i artystyczną koncepcję "archeologii fotografii", którą zdefiniował jako potrzebę ”odkrywania, badania i komentowania zdarzeń, faktów, sytuacji dziejących się w tzw. przeszłości fotograficznej”. Lewczyński jest czynnym propagatorem sztuki fotograficznej w Polsce. Jest pomysłodawcą wraz z Karoliną Lewandowską nowo powstałej Fundacji Archeologia Fotografii, która postawiła sobie za cel stworzenie i udostępnianie on-line archiwów polskich artystów fotografików.

Jerzy LEWCZYNSKI , né en 1924 à Tomaszow Lubelski, est l’un des plus importants photographes polonais. Depuis 1956 il est membre de l’Union des Artistes Photographes Polonais. De 1988 à 1993 il est professeur à l’Ecole de la Photographie ZPAF à Varsovie. Il est également critique de la photographie et propagateur de son histoire. Il est le créateur avec Zdzislaw Beksinski et Bronislaw Schlabs du groupe informel « Antyfotografia » (1957-1959 ). Lors de leur exposition « Pokaz zamkniety », connue également sous le nom « Antyfotografia », Lewczynski présente une oeuvre qui rompt avec les canons esthétiques de la photographie de cette époque. Ses travaux s’inspirent du néoréalisme italien et évoquent la Seconde Guerre mondiale. Il est auteur de l’ « Anthologie de la photographie polonaise 1839-1989 », publiée en 1999.